| Aktualności - Strona Główna | Stowarzyszenie | Standardy ochrony małoletnich – Stowarzyszenie Sportowo Turystyczne Lubcza

Aktualności - Strona GłównaStowarzyszenie

Standardy ochrony małoletnich – Stowarzyszenie Sportowo Turystyczne Lubcza

Na podstawie ustawy z dnia 15 lutego 2024 r. o ochronie małoletnich, przedstawiamy: STANDARTY OCHRONY MAŁOLETNICH W STOWARZYSZENIU SPORTOWO – TURYSTYCZNYM „LUBCZA”  Polityka ochrony dzieci Naczelną zasadą wszystkich działań podejmowanych przez pracowników klubu oraz osoby współpracujące z klubem (wolontariusze) jest działanie dla dobra dziecka i w jego najlepszym interesie. Każdy członek personelu traktuje dziecko z szacunkiem oraz uwzględnia jego potrzeby. Personel zobowiązuje się budować i utrzymywać kulturę organizacyjną, […]

Na podstawie ustawy z dnia 15 lutego 2024 r. o ochronie małoletnich, przedstawiamy:

STANDARTY OCHRONY MAŁOLETNICH W STOWARZYSZENIU SPORTOWO – TURYSTYCZNYM „LUBCZA”

 Polityka ochrony dzieci

Naczelną zasadą wszystkich działań podejmowanych przez pracowników klubu oraz osoby współpracujące z klubem (wolontariusze) jest działanie dla dobra dziecka i w jego najlepszym interesie. Każdy członek personelu traktuje dziecko z szacunkiem oraz uwzględnia jego potrzeby. Personel zobowiązuje się budować i utrzymywać kulturę organizacyjną, która uniemożliwia wszelkie działania i zaniechania, celowe lub nieumyślne, narażające inne osoby na jakiekolwiek krzywdzenie. Niedopuszczalne jest stosowanie przez kogokolwiek wobec dziecka przemocy w jakiejkolwiek formie. Personel klubu, realizując te cele, działa w ramach obowiązującego prawa, przepisów wewnętrznych danego klubu oraz swoich kompetencji.  ochrony małoletnich obejmują zasady bezpiecznej rekrutacji pracowników, zasady bezpiecznych relacji personel – dziecko, zasady bezpiecznych relacji dziecko – dziecko , zasady ochrony wizerunku dziecka.

       Rozdział I

  OBJAŚNIENIE TERMINÓW

  1. Personelem jest osoba zatrudniona na podstawie umowy o pracę, umowy cywilnoprawnej, członek kierownictwa klubu, członek klubu, a także wolontariusz, stażysta i praktykant.
  2. Kierownictwem klubu jest osoba, organ lub podmiot, który w strukturze danego klubu zgodnie z obowiązującym prawem i wewnętrznymi dokumentami jest uprawniony do podejmowania decyzji o działaniach klubu.
  3. Dzieckiem jest każda osoba do ukończenia 18. roku życia, w tym osoba niepełnoletnia pełniąca funkcję kadry.
  4. Opiekunem dziecka jest osoba uprawniona do reprezentacji dziecka, w szczególności jego rodzic lub opiekun prawny. W myśl niniejszego dokumentu opiekunem jest również rodzic zastępczy.
  5. Zgoda rodzica dziecka oznacza zgodę co najmniej jednego z rodziców dziecka/opiekunów prawnych. Jednak w przypadku braku porozumienia między rodzicami dziecka należy poinformować rodziców o konieczności rozstrzygnięcia sprawy przez sąd rodzinny.
  6. Przez krzywdzenie dziecka należy rozumieć popełnienie czynu zabronionego lub czynu karalnego na szkodę dziecka przez jakąkolwiek osobę, w tym członka personelu lub zagrożenie dobra dziecka, w tym jego zaniedbywanie. To każde zamierzone lub niezamierzone działanie jednostki, instytucji lub społeczeństwa jako całości i każdy rezultat takiego działania lub bezczynności, które naruszają równe prawa i swobody dzieci i/lub zakłócają ich optymalny rozwój. Wyróżnia się 5 podstawowych form krzywdzenia:
  7. Przemoc fizyczna wobec dziecka to przemoc, w wyniku której dziecko doznaje faktycznej fizycznej krzywdy lub jest nią potencjalnie zagrożone.
  8. Przemoc emocjonalna (psychiczna) wobec dziecka to przewlekła, niefizyczna, szkodliwa interakcja pomiędzy dzieckiem a dorosłym, obejmująca zarówno działania, jak i zaniechania.
  9. Zaniedbanie: jest wtedy, gdy nikt nie sprawia, by dziecko czuło się ważne, wyjątkowe i kochane, nie troszczy się o nie, ani go nie wspiera. Opiekun dziecka nie interesuje jego zdrowiem, odżywianiem, warunkami bytowymi. Zaniedbanie to niezaspokajanie podstawowych potrzeb dziecka i nierespektowanie jego podstawowych praw przez rodziców, opiekunów, lub inne osoby zobowiązane do opieki, wychowania i ochrony dziecka.  Obejmuje zarówno pojedyncze sytuacje, jak i utrwalony sposób funkcjonowania, w którym opiekun nie zapewnia odpowiednich warunków rozwoju fizycznego, poznawczego, społecznego, emocjonalnego i psychoseksualnego oraz dobrostanu dziecka.
  10. Przemoc seksualna to angażowanie dziecka przez dorosłego lub inne dziecko w aktywność seksualną, bez kontaktu fizycznego (np. ekshibicjonizm, wszelkie formy werbalnego molestowania np. prowadzenie rozmów o treści seksualnej nieadekwatnej do wieku dziecka lub komentowanie w sposób seksualny wyglądu i zachowania dziecka, seksualizacja zabaw i wizerunku, skłanianie do kontaktu z treściami pornograficznymi, grooming – uwodzenie w internecie w celu nawiązania kontaktu) lub z kontaktem fizycznym takim jak dotykanie, zmuszanie dziecka do dotykania ciała sprawcy w sposób seksualny czy stosunek seksualny. Jest to także seksualizacja zawodników i zawodniczek polegająca na nieadekwatności stroju i wizerunku do wieku dziecka. Każda czynność seksualna podejmowana z dzieckiem poniżej 15 rż jest przestępstwem.
  11. Przemoc rówieśnicza (agresja rówieśnicza, bullying): występuje, gdy dziecko doświadcza różnych form przemocy ze strony rówieśników, bezpośrednio lub z użyciem technologii komunikacyjnych (internetu i telefonów komórkowych). Ma miejsce wtedy, gdy działanie ma na celu wyrządzenie komuś przykrości lub krzywdy (intencjonalność), ma charakter systematyczny (powtarzalność), a ofiara jest słabsza od sprawcy bądź grupy sprawców. Obejmuje przemoc werbalną (np. przezywanie, dogadywanie, ośmieszanie), relacyjną (np. wykluczenie z grupy, ignorowanie, nastawianie innych przeciwko osobie), fizyczną (np. pobicie, kopanie, popychanie, szarpanie), materialną (np. kradzież, niszczenie przedmiotów) oraz elektroniczną (złośliwy SMS lub e-mail, wpis w serwisie społecznościowym, umieszczanie w internecie zdjęć lub filmów ośmieszających ofiarę), a także przemoc podczas randki ze strony chłopaka/dziewczyny, wykorzystanie seksualne – dotykanie intymnych części ciała lub zmuszanie do stosunku płciowego lub innych czynności seksualnych przez rówieśnika, przemoc uwarunkowaną normami i stereotypami związanymi z płcią.
  12. Osoba odpowiedzialna za politykę ochrony dzieci wdrażającą standardy ochrony dzieci – wyznaczony członek zarządu Stowarzyszenia sprawujący nadzór nad prawidłowym stosowaniem standardów ochrony dziecka w podmiocie oraz ich aktualność.
  13. Osoba odpowiedzialna za bezpieczeństwo w internecie to każdy instruktor prowadzący zajęcia, sprawujący nadzór nad korzystaniem z internetu przez dzieci na terenie obiektów wykorzystywanych przez klub.

Dane osobowe dziecka to wszelkie informacje umożliwiające identyfikację dziecka, w tym jego imię i nazwisko, wizerunek.

 

Rozdział II 

ROZPOZNAWANIE I REAGOWANIE NA CZYNNIKI RYZYKA KRZYWDZENIA DZIECI

  1. Pracownicy klubu w ramach wykonywanych obowiązków zwracają uwagę na czynniki ryzyka i objawy krzywdzenia małoletnich.
  2. Każdy pracownik klubu, który zauważy lub podejrzewa, że uczeń jest krzywdzony zobowiązany jest zareagować, a w sytuacji koniecznej udzielić pierwszej pomocy.
  3. Wszyscy pracownicy klubu, którzy w związku z wykonywaniem obowiązków służbowych podjęli informację o krzywdzeniu dziecka trenującego w klubie lub inne informacje z tym związane, są zobowiązani do zachowania tajemnicy, wyłączając informacje przekazywane uprawnionym instytucjom w ramach działań interwencyjnych.
  4. Pracownicy zobowiązani są do troski o bezpieczeństwo małoletnich zgodnie ze swoimi kompetencjami, obowiązującym prawem oraz przepisami wewnętrznymi szkoły.
  5. W sytuacji aktualizacji polityki członkowie personelu są informowani o wprowadzanych zmianach, a w razie potrzeby szkolenie jest powtarzane.
  6. W miarę możliwości klub inicjuje i prowadzi działania edukacyjne z obszaru ochrony dzieci przed krzywdzeniem

zasad bezpiecznych relacji z rówieśnikami, pożądanych postaw w kontaktach pomiędzy dziećmi.

  1. Do obowiązków osoby odpowiedzialnej za politykę ochrony dzieci wdrażającej standardy ochrony dzieci należy:
  2. dbałość o udostępnienie polityki ochrony dzieci na stronie internetowej klubu oraz na jego terenie;
  3. przygotowanie personelu klubu do stosowania polityki ochrony dzieci przed przystąpieniem do pracy albo po dokonaniu zmian w tej polityce;
  4. monitorowanie czy występują trudności w stosowaniu polityki;
  5. koordynowanie prac związanych z aktualizacją polityki;

 

  1. Do osoby odpowiedzialnej za ochronę dziecka należy, adekwatnie do sytuacji:
  2. przyjęcie zgłoszenia o wystąpieniu czynnika ryzyka zagrożenia dobra dziecka;
  3. przyjęcie zgłoszenia o ujawnieniu symptomów krzywdzenia dziecka lub krzywdzeniu dziecka; ujawnionych lub zgłoszonych incydentach lub zdarzeniach zagrażających dobru dziecka, dokumentowanie ich, weryfikacja oraz informowanie kierownictwo podmiotu o wynikach poczynionych ustaleń;
  4. przyjęcie zgłoszenia o podejrzeniu lub niewłaściwym udostępnieniu, rozpowszechnianiu lub wykorzystaniu wizerunku dziecka lub ujawnione na tym tle problemy;
  5. zainicjowanie interwencji;
  6. poinformowanie właściwego ośrodka pomocy społecznej o potrzebie wszczęcia procedury „Niebieskiej Karty”;
  7. zawiadomienie sądu opiekuńczego;

Rozdział III

ZASADY REKRUTACJI PERSONELU

 

  1. Rekrutacja członków personelu klubu odbywa się zgodnie z zasadami bezpiecznej rekrutacji personelu. Zasady stanowią Załącznik do niniejszej Polityki.
  2. Osoba przyjęta na stanowisko związane z pracą z dziećmi musi bezwzględnie podpisać następujące oświadczenia:
  3. oświadczenie o zapoznaniu się i zobowiązaniu do przestrzegania z Polityką ochrony dzieci oraz Zasadami bezpiecznych relacji
  4. oświadczenie o krajach zamieszkania w ciągu ostatnich 20 lat, innych niż Rzeczypospolita Polska
  5. oświadczenie dotyczące niekaralności za przestępstwa na szkodę dzieci (jeżeli z ważnych powodów nie może przedstawić informacji niekaralności pochodzącej z krajowych rejestrów karnych)
  6. Brak zgody na podpisanie któregokolwiek dokumentu wymienionego w ust. 2 powyżej uniemożliwia nawiązanie z tą osobą jakiegokolwiek stosunku prawnego (zawarcie umowy o pracę lub współpracy).

 

Rozdział IV

I PROCEDURY PODEJMOWANIA INTERWENCJI W SYTUACJI PODEJRZENIA KRZYWDZENIA MAŁOLETNIEGO LUB POSIADANIA INFORMACJI O KRZYWDZENIU MAŁOLETNEGO

  1. Zakres zadań poszczególnych pracowników klubu w przypadku podejrzenia lub uzyskania informacji, że małoletni uczeń jest krzywdzony:

a)Prezes Klubu:

− Przyjmuje zgłoszenie o krzywdzeniu lub podejrzeniu krzywdzenia małoletniego

− Bierze udział w rozmowie z rodzicami lub opiekunami prawnymi.

− W sytuacjach podejrzenia przemocy domowej wobec małoletniego podejmuje decyzję o uruchomieniu procedury „ Niebieska Karta”.

− W przypadku, gdy małoletni doświadcza przemocy domowej lub jeżeli rodzice/opiekunowie prawni odmawiają współpracy z klubem składa wniosek o wgląd w sytuację rodziny do sądu lub zawiadamia policję lub prokuraturę o podejrzeniu przestępstwa.

− W przypadku zagrożenia zdrowia lub życia małoletniego zawiadamia policję.

− W sytuacji gdy sprawcą przemocy jest osoba dorosła spoza rodziny zawiadamia policję.

− W przypadku, gdy sprawcą przemocy jest nieletni, a wcześniejsze metody postępowania okazały się nieskuteczne, zawiadamia sąd.

− Prowadzi nadzór nad prowadzeniem przypadku dziecka krzywdzonego.

− Zapewnia pomoc instruktorom w realizacji ich zadań np. ułatwia konsultacje trudnych spraw ze specjalistami, organizuje szkolenia w zakresie reagowania na przemoc wobec małoletnich.

− Uzyskuje od rodziców i opiekunów informacje zwrotne na temat realizacji w klubie Standardów ochrony małoletnich przed krzywdzeniem.

− Uruchamia procedurę „ Niebieskiej Karty” poprzez wypełnienie formularza „Niebieska Karta”.

− Dokumentuje podejmowane działania względem małoletniego i jego rodziny.

− Dba o to, by na terenie szkoły znajdowały się powszechnie dostępne informacje o organizacjach i instytucjach pomagających ofiarom przemocy.

  1. b) Instruktor:

− Przyjmuje zgłoszenie o podejrzeniu przemocy w rodzinie dziecka, sporządza notatkę służbową.

− Powiadamia Prezesa Klubu.

− W przypadku, gdy uczeń ma obrażenia przeprowadza go do miejsca udzielania pomocy.

− Pozostaje w kontakcie z rodzicami ucznia.

− Udziela wsparcia uczniowi oraz monitoruje jego sytuację.

− Monitoruje zespół (grupę treningową), by skutki przemocy nie wpływały na sytuację dziecka.

− Dba o realizację treści z zakresu bezpieczeństwa i profilaktyki w bieżącej pracy z dziećmi. − Dba o to, żeby rodzice znali obowiązujące w klubie standardy ochrony małoletnich, zachęca rodziców/opiekunów uczniów do angażowania się w działania na rzecz ochrony małoletnich.

− Uzyskuje od rodziców i opiekunów informacje zwrotne na temat realizacji w klubie standardów ochrony małoletnich przed krzywdzeniem.

  1. Procedura postępowania w przypadku podejrzenia, że uczeń jest ofiarą przemocy domowej:

− Przyjęcie informacji o podejrzeniu krzywdzenia dziecka, sporządzenie notatki służbowej.

− Jeśli osobą przyjmującą zgłoszenie jest instruktor to informuje o zaistniałym fakcie lub zdarzeniach Prezesa Klubu.

− Instruktor bada okoliczności sprawy np. przeprowadza rozmowę z poszkodowanym (gdzie i kiedy doszło do zdarzenia lub zdarzeń, jaka była ich częstotliwość itd.).

− Prezes Klubu wzywa rodzica, prawnego opiekuna lub osobę z najbliższej rodziny pokrzywdzonego, której sprawa nie dotyczy.

− Instruktor opracowuje plan wsparcia dziecku i rodzinie.

− Jeżeli stan ucznia wskazuje na zagrożenie jego zdrowia i życia Prezes Klubu lub wychowawca lub instruktor wzywa pomoc medyczną (po wcześniejszym powiadomieniu rodziców lub opiekunów prawnych).

− Prezes Klubu podejmuje decyzję o wdrożeniu procedury „Niebieska Karta”.

− Prezes Klubu składa wniosek do odpowiedniej instytucji.

  • W przypadku podejrzenia popełnienia przestępstwa Prezes Klubu powiadamia policję lub prokuraturę.
  • W przypadku zaniedbywania dziecka, poniżania, upokarzania, ośmieszania dziecka, wciągania dziecka w konflikt dorosłych, manipulowania nim, Prezes Klubu powiadamia sąd lub zespół interdyscyplinarny do spraw przeciwdziałania przemocy w rodzinie.
  1. Procedura postępowania w przypadku podejrzenia, że dziecko jest ofiarą przemocy ze strony pracownika klubu:

− Osoba podejrzewająca krzywdzenie ucznia w klubie zgłasza problem Prezesowi Klubu; Prezes podejmuje działania w celu zbadania sprawy: rozmowa z dzieckiem, rozmowa z instruktorem na temat podejrzenia krzywdzenia, rozmowa z ewentualnymi świadkami na temat zdarzenia, obserwacja pracownika itd.

− Prezes Klubu powiadamia rodziców lub prawnych opiekunów ucznia. − Prezes Klubu po potwierdzeniu informacji podejmuje działania zgodnie z obowiązującymi przepisami prawa ogólnego i prawa pracy, stosuje karę porządkową, lub powiadamia prokuraturę. − W przypadku, gdy podejrzenie krzywdzenia zgłaszają rodzice lub opiekunowie prawni ucznia Prezes może zaproponować zdiagnozowanie zgłaszanego podejrzenia w zewnętrznej bezstronnej instytucji. Ze spotkania z rodzicami sporządza się notatkę.

− W zależności od sytuacji Prezes Klubu informuje rodziców i dziecko o poczynionych ustaleniach i możliwych formach pomocy.

  1. Procedura interwencji w sytuacji krzywdzenia ucznia w szkole przez rodzica lub członka rodziny innego ucznia:

− Osoba będąca świadkiem krzywdzenia ucznia przez rodzica lub dorosłego członka rodziny innego ucznia zgłasza problem Prezesowi Klubu.

− Prezes Klubu i instruktor grupy, w której trenuje dziecko przeprowadzają rozmowę z wyżej wymienionymi osobami na temat zdarzenia, pouczają i podają możliwe sposoby rozwiązania sytuacji.

− O zaistniałym fakcie krzywdzenia ucznia oraz o rozmowie przeprowadzonej przez Prezesa Klubu i instruktora z rodzicem lub członkiem rodziny innego ucznia, który dokonał krzywdzenia zostają powiadomieni rodzice/prawni opiekunowie tego dziecka. − Krzywdzonemu uczniowi zostaje udzielone wsparcie instruktora.

− W przypadku, gdy sytuacja powtórzy się, Prezes Klubu powiadamia o tym fakcie policję.

  1. Procedura postępowania w przypadku krzywdzenia ucznia przez innych uczniów:

− Bezpośrednia, natychmiastowa reakcja pracowników klubu na akty agresji i przemocy, przerwanie agresji lub przemocy.

− Rozmowa instruktora z ofiarą i sprawcą przemocy, nakłonienie sprawcy do zadośćuczynienia.

− Jeżeli stan ucznia wskazuje na zagrożenie jego zdrowia lub życia Prezes Klubu lub inny pracownik Klubu wzywa pomoc medyczną (po wcześniejszym powiadomieniu rodziców lub opiekunów prawnych).

− Jeżeli akty agresji i przemocy nie są incydentalne instruktor prowadzący zajęcia w grupie przeprowadza rozmowę z krzywdzonym uczniem (gdzie, kiedy dochodzi do zdarzeń, jaka jest ich częstotliwość itd.), rozmawia ze sprawcą/sprawcami oraz z ewentualnymi świadkami.

− Instruktor zawiadamia lub wzywa do szkoły rodziców/opiekunów prawnych krzywdzonego ucznia i sprawcy/sprawców (jeśli, wymaga tego sytuacja po ustaleniu okoliczności zdarzenia).

− Uczniowi będącemu ofiarą przemocy zapewnia się pomoc psychologiczno-pedagogiczną zgodnie z jego potrzebami.

− Ucznia będącego sprawcą przemocy obejmuje się stałą opieką i kontrolą instruktora.

− Z uczniami, którzy byli świadkami przemocy (jeśli wymaga tego sytuacja) instruktor omawia przebieg zdarzenia, ukierunkowując rozmowę na to, jak sobie radzić w trudnych sytuacjach, jak reagować na krzywdzenie i komu zgłaszać, gdy dochodzi do takiego krzywdzenia. Jeśli problem dotyczy danej grupy instruktor przeprowadzają dodatkowe zajęcia dotyczące przemocy i radzenia sobie z agresją oraz rozwiązywaniem konfliktów. Działania koordynuje i monitoruje Prezes Klubu. W przypadku, gdy sprawca agresji/przemocy jest nieznany, Prezes Klubu/instruktor po rozpoznaniu sprawy informuje rodziców/opiekunów prawnych poszkodowanego ucznia o możliwości zawiadomienia policji lub sam zawiadamia policję.

  1. Procedura postępowania w przypadku ujawnienia cyberprzemocy:

− Instruktor lub inna osoba posiadająca wiedzę o zdarzeniu informuje o tym fakcie Prezesa Klubu, który zobowiązany jest:

  • wyjaśnić zdarzenie i ewentualnie ustalić sprawcę,

porozmawiać z poszkodowanym dzieckiem (zapewnić wsparcie psychiczne, poradę),

  • porozmawiać ze sprawcą, ustalić okoliczności zajścia, zobowiązać ucznia do zaprzestania takiego postępowania i usunięcia materiałów z sieci,
  • powiadomić opiekunów poszkodowanego o zdarzeniu,
  • powiadomić opiekunów sprawcy o zajściu, omówić z nimi zachowanie dziecka,
  • zaproponować pomoc psychologiczno-pedagogiczną (poszkodowany, sprawca), jeżeli jest taka potrzeba.

− W przypadku, gdy sprawca nie stosuje się do ustaleń i jeśli uczeń jest nadal krzywdzony klub podejmuje stosowne działania prawne.

− W przypadku, gdy sprawca cyberprzemocy jest nieznany, Prezes Klubu- po rozpoznaniu sprawy- informuje rodziców/ opiekunów prawnych poszkodowanego o możliwości zawiadomienia policji.

− Działania koordynuje i monitoruje instruktor i Prezes Klubu.

Rozdział V

PROCEDURA SKŁADANIA ZAWIADOMIENIA O PODEJRZENIU POPEŁNIENIA PRZESTĘPSTWA NA SZKODĘ MAŁOLETNIEGO ORAZ ZAWIADOMIENIA SĄDU OPIEKUŃCZEGO

W przypadku uzyskania informacji, że uczeń, który nie ukończył 18. roku życia, jest ofiarą przemocy w rodzinie, należy podjąć następujące kroki:

  1. Instruktor powinien sporządzić notatkę służbową i przekazać uzyskaną informację Prezesowi Klubu.
  2. Instruktor powinien przeprowadzić rozmowę z dzieckiem w celu potwierdzenia faktu krzywdzenia, poinformować go o tym, jakie działania jest zobowiązany podjąć i upewnić się, że dziecko będzie w dotychczasowym miejscu zamieszkania bezpieczne na czas prowadzonych działań. Następnie instruktor stara się przeprowadzić z rodzicami/opiekunami rozmowę, informuje o zamiarze podjęcia określonych działań i przedstawia propozycję ustalenia planu bezpieczeństwa.
  3. Instruktor sporządza opis sytuacji ucznia na podstawie rozmów z uczniem i rodzicami oraz plan bezpieczeństwa (pomocy dziecku), który uwzględniałby sposoby zapewnienia uczniowi bezpieczeństwa oraz opis wsparcia, jakie klub może mu zaoferować, a także informację o specjalistycznych palcówkach pomocy dziecku, jeżeli istnieje taka potrzeba.
  4. Prezes klubu informuje o obowiązku klubu zgłaszania do prokuratury oraz do sądu rodzinnego i nieletnich przemocy wobec małoletniego.
  5. Jeżeli rodzice odmawiają współpracy lub odmawiają podjęcia działań proponowanych przez klub, Prezes Klubu niezwłocznie składa zawiadomienie o podejrzeniu przestępstwa do prokuratury lub wniosek o wgląd w sytuację rodziny do sądu rodzinnego i nieletnich. Dalszy tok postępowania leży w kompetencji tych instytucji.

Rozdział VI

ZASADY UDOSTĘPNIANIA PRACOWNIKOM, MAŁOLETNIM I ICH RODZICOM/OPIEKUNOM STANDARDÓW DO ZAZNAJOMIENIA I STOSOWANIA

  1. Standardy ochrony małoletnich są udostępniane pracownikom klubu, małoletnim i ich opiekunom na żądanie.
  2. Standardy są zamieszczone na stronie internetowej klubu.
  3. Każdy pracownik ma obowiązek zapoznać się z standardami po zawarciu umowy o pracę. 4. Zapoznanie się z standardami pracownicy klubu potwierdzają podpisem.
  4. Rodzice/opiekunowie małoletnich zapoznawani są standardami na początku roku szkolnego.

Rozdział VII

WYMOGI DOTYCZĄCE BEZPIECZNYCH RELACJI MIĘDZY MAŁOLETNIMI, A W SZCZEGÓLNOŚCI ZACHOWAŃ NIEDOZWOLONYCH

  1. Naczelną zasadą relacji między małoletnimi jest postępowanie z szacunkiem, przy uwzględnianiu godności i potrzeb wszystkich małoletnich. Niedopuszczalne jest stosowanie przemocy wobec innego małoletniego w jakiejkolwiek formie. 2. Ćwiczącym w Klubie SST Lubcza, nie wolno używać przemocy, znęcać się nad uczniami słabszymi, używać wulgarnego, obraźliwego języka.
  2. Ćwiczącym nie wolno wzajemnie się zawstydzać, upokarzać, lekceważyć i obrażać. Nie wolno krzyczeć na innych małoletnich.
  3. Ćwiczący powinni szanować prawo innych ćwiczących do prywatności.
  4. Ćwiczącym nie wolno używać wulgarnych słów, gestów i żartów, czynić obraźliwych uwag, nawiązywać w wypowiedziach do aktywności bądź atrakcyjności seksualnej oraz wykorzystywać wobec innych uczniów przewagi fizycznej (zastraszanie, przymuszanie, groźby).
  5. Nie wolno utrwalać wizerunku innych ćwiczących (filmowanie, nagrywanie głosu, fotografowanie) w sytuacji, gdy nie wyrazili oni na to zgody i w sytuacjach, które mogą ich zawstydzić lub obrazić.
  6. Ćwiczącym nie wolno proponować kolegom alkoholu, wyrobów tytoniowych ani nielegalnych substancji, a także używać ich w obecności innych uczestników treningów.

Rozdział VIII

 ZASADY USTALANIA PLANU WSPARCIA MAŁOLETNIEGO PO UJAWNIENIU KRZYWDZENIA

  1. Rozpoznanie sygnałów wskazujących na krzywdzenie małoletniego. − Zdobycie wiedzy o krzywdzeniu dziecka. − Prezentowanie odpowiedzialnej postawy za uczniów i gotowość do reagowania w sytuacji zagrożenia ich dobra.
  2. Sprawdzanie sygnałów poprzez zbieranie dodatkowych informacji.

− W przypadku dostrzeżenia sygnałów przez klub należy je zweryfikować, zbierając wszystkie możliwe informacje.

− Instruktorzy zwracają uwagę na ślady pobicia dziecka, niechęć dziecka do rozbierania się, oznaki bólu przy poruszaniu się itp.

− Instruktorzy obserwują zaburzone zachowanie dziecka, które może być skutkiem krzywdzenia.

− W razie potrzeby nawiązuje się kontakt z pracownikami innych służb i instytucji zajmujących się dzieckiem i jego rodziną w celu sprawdzenia posiadanych informacji.

  1. Potwierdzenie sygnałów z innych źródeł. W celu zweryfikowania podejrzeń, że dziecko jest krzywdzone, należy przeprowadzić rozmowy z osobami z jego otoczenia np. rodzicami, rodzeństwem.
  2. Analiza zebranych informacji – diagnoza problemu krzywdzenia dziecka. Po zebraniu i analizie informacji należy ocenić zagrożenia i możliwości wsparcia dla dziecka.
  3. Zaplanowanie i przeprowadzenie interwencji w przypadku potwierdzenia krzywdzenia dziecka. Procedury postępowania zostały opisane w rozdziale V.
  4. Działania prawne polegają na zgłoszeniu sprawy policji, prokuraturze, sądowi .
  5. Zadania Klubu w pomocy dziecku krzywdzonemu:

− Zauważenie sygnałów krzywdzenia i zainicjowanie działań interwencyjnych we współpracy z innym służbami działającymi w lokalnym systemie pomocy.

− Podjęcie współpracy z rodzicami w celu powstrzymania krzywdzenia dziecka i rozwiązywania jego problemów.

− W uzasadnionych przypadkach podjęcie działań prawnych (zawiadomienie sądu rodzinnego, policji lub prokuratury).

− Objęcie dziecka na terenie Dojo konieczną pomocą w realizowaniu przez nie zadań i budowaniu pozytywnych relacji z dorosłymi i rówieśnikami.

− Korygowanie zaburzenia zachowania dziecka w ramach zajęć na treningach.

Rozdział IX

MONITORING STOSOWANIA STANDARDÓW

  1. Osobą odpowiedzialną za monitorowanie realizacji standardów ochrony małoletnich jest każdy instruktor prowadzący zajęcia.
  2. Prezes Klubu odbiera zgłoszenia dotyczące problemów związanych z zagrożeniem bezpieczeństwa dzieci; reaguje na te zgłoszenia, konsultuje w miarę potrzeb z innymi podmiotami; w uzasadnionych przypadkach może zgłaszać sprawy odpowiednim służbom (MOPS, GOPS, policja, sąd rodzinny, prokuratura).
  3. Instruktor na bieżąco zbiera opinie rodziców, prawnych opiekunów i dzieci o rezultatach realizacji polityki.
  4. Pracownicy, rodzice, uczniowie mogą proponować zmiany w standardach ochrony małoletnich oraz wskazywać na naruszenia w klubie ustalonych zapisów.
  5. Prezes Klubu wprowadza niezbędne zmiany i ogłasza pracownikom szkoły nowe brzmienie standardów ochrony małoletnich.

Rozdział X

PRZEPISY KOŃCOWE

  1. Polityka wchodzi w życie z dniem jej ogłoszenia.
  2. Ogłoszenie następuje w sposób dostępny dla personelu klubu, dzieci i ich opiekunów, w szczególności poprzez wywieszenie w miejscu ogłoszeń dla personelu oraz poprzez zamieszczenie na stronie internetowej i wywieszenie w widocznym miejscu w siedzibie,
  3. Podmioty współpracujące, w przypadku, gdy ich działalność obejmuje kontakt z dziećmi, są zobowiązane do przestrzegania niniejszej Polityki.

 

podobne wpisy